ANSWEAR patronuje: “Ten słynny kostium” N.M. Kelby

22 listopada 1963 roku Pierwsza Dama towarzyszyła prezydentowi Johnowi F. Kennedy’emu w podróży do Dallas w Teksasie, ubrana w jego ulubiony różowy kostium à la Chanel. Wiele ubrań z jej garderoby, w tym i różowy kostium, pochodziło z nowojorskiego butiku Chez Ninon, gdzie młoda krawcowa, irlandzka imigrantka o imieniu Kate, pracowała za kulisami, drobiazgowo wykańczając niezapomniane kreacje Prezydentowej.
Choć nigdy nie miały okazji osobiście się spotkać, Kate znała na pamięć każdą haftkę i pliskę w nieskazitelnym wizerunku Pierwszej Damy. Kiedy różowy kostium, który wyszedł spod ręki Kate, zdobywa sławę w straszliwych okolicznościach, kruchy świat młodej krawcowej – rozdarty pomiędzy przepychem i artyzmem butiku i tradycyjnymi wartościami imigranckiego środowiska – zaczyna się pruć.
Ten słynny kostium autorstwa Nicole Mary Kelby pokazuje fascynującą historyczną perspektywę Ameryki u progu transformacji, połączoną z wizją zwyczajnej młodej kobiety, która ociera się o świat wielkiej mody. ANSWEAR.com jest dumnym patronem tej wciągającej publikacji.

Gorąco zachęcamy do lektury (5 egzemplarzy książki można wygrać w konkursie na naszym Facebooku). Na zachętę przedstawiamy kilka faktów dotyczących tego kultowego kompletu.
 
TAJEMNICE RÓŻOWEGO KOSTIUMU
Oryginał różowego kostiumu stworzyła Coco Chanel w 1961 roku.
Kostium Jackie nie pochodził jednak z pracowni Chanel. Był luksusową „reprodukcją” wykonaną przez nowojorski salon mody Chez Ninon. Jackie miała bowiem demonstrować patriotyzm poprzez noszenie wyłącznie ubrań uszytych w Stanach.
Choć Chanel nie uszyła kostiumu, jej dom mody dostarczył wzór, materiał, guziki i nici. W Chez Ninon jedynie złożono ubranie w całość w procesie zwanym „szew po szwie”. Żakiet uszyty przez Chez Ninon (1963) kosztował podobno 800–1000 dolarów.
Jackie miała go na sobie przynajmniej sześć razy przed zamachem w Dallas.
Według słów biografa Williama Manchestera, Jackie zwierzyła mu się, że włożyła go na specjalne życzenie męża, który miał powiedzieć: Będą tam te wszystkie bogate republikanki w futrach i diamentowych bransoletach. Musisz wyglądać lepiej niż one. Załóż coś prostego – pokaż tym Teksankom, na czym polega prawdziwa elegancja.
Po zabójstwie Prezydenta Jackie odmówiła zdjęcia zakrwawionego kostiumu. Powiedziała do Lady Bird Johnson: Och, nie… Chcę, żeby zobaczyli, co zrobili Jackowi.
Jackie nie chciała zdjąć z siebie kostiumu aż do powrotu do Białego Domu następnego dnia rano.
Kiedy w końcu go zdjęła, pokojówka spakowała go do pudełka i przekazała matce Jackie, Janet Auchincloss. Sześć miesięcy później matka oddała je do państwowego archiwum z adnotacją „Kostium i torebka Jackie noszone 22 listopada 1963”.
Kostium nigdy nie został wyprany i przechowywany jest w miejscu niedostępnym dla zwiedzających, w pomieszczeniu o kontrolowanych parametrach powietrza. Dokładne miejsce jego pobytu trzymane jest w tajemnicy.
Słynny kapelusik Jackie nie jest przechowywany razem z kostiumem. Zaginął zaraz po powrocie do Waszyngtonu. Ostatnim razem Jackie miała go na sobie na oddziale ratunkowym w szpitalu Parkland Memorial Hospital w Dallas.
W tamtym czasie mało kto wiedział, że kostium w rzeczywistości miał różowy kolor: w 1963 roku wszystkie gazety były czarno-białe, wiadomości telewizyjnych także nie nadawano w kolorze. Dopiero jedenaście miesięcy później magazyn Life opublikował specjalny raport na temat ustaleń poczynionych przez komisję Warrena. W wydaniu tym zamieścili osiem kolorowych fotografii.
Caroline Kennedy (jedyna żyjąca prawna spadkobierczyni Jackie) oficjalnie przekazała kostium na własność archiwum państwowego w 2003 roku. Warunek zapisany w umowie przekazania własności stanowi jednak, że kostium nie może być pokazywany publicznie przed 2103 rokiem. Po upływie stuletniego kontraktu spadkobiercy Kennedych mogą – jeśli zechcą – renegocjować prawo do wystawienia kostiumu.
Kostium ma własną stronę na Wikipedii, CNN pisze o nim artykuły. Kostium przechowywany jest „w pozbawionym obecności kwasów pojemniku w pomieszczeniu bez okien (…). Dokładne miejsce jego pobytu trzymane jest w tajemnicy. Temperatura utrzymywana jest na poziomie 18–21 stopni, wilgotność powietrza wynosi 40%, a samo powietrze jest wymieniane sześć razy na godzinę.
 
Nicole Mary Kelby – amerykańska pisarka polskiego pochodzenia (jej ojciec pochodził z Krakowa), autorka opowiadań i powieści. Mieszka na Florydzie, gdzie pracowała jako reporterka, wydawca i pedagog. Jest autorką pięciu książek, w tym bestsellera In The Company of Angels, wielokrotnie nagradzanej kolekcji opowieści Travel Guide for Reckless Hearts i książki The Constant Art of Being a Writer: The Life, the Work & the Business of Fiction (Writer’s Digest Books). Przez Southern Arts Federation została mianowana “Wybitną Południową Artystką”. Jej książki uzyskały liczne nagrody, w tym Złoty Medal od Florida Book Awards, zostały też przetłumaczone na kilka języków, są polecane m.in. przez The Literary Guild,  a dwie jej powieści Theater of the Stars i Whale Season są rekomendowane do ekranizacji. Nicole Mary Kelby pisze też bloga At Escoffier’s Table, gdzie bada duchowe, etyczne i literackie wpływy sztuki kulinarnej.